دوشنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۷، ۱۰:۰۷ ق.ظ |
mehdi mehdi
|۰ نظر
گانودرما لوسیدوم و گونه های مرتبط دارای طولانی ترین کاربرد تاریخی برای اهداف دارویی می باشند که از حداقل چهار هزار سال پیش شروع شده اند (Zhao and Zeuny، 1994).
در ژاپن آن را Reishi یا قارچ (10،000 ساله قارچ) نامگذاری می کنند و در چین و کره نیز به طور مثال لینگ چو، لینگ چی و لینگ ژی (قارچ جاودانگی) نامیده می شود. این قارچ در هنرهای باستانی ژاپنی، کره ای و چینی و به طور گسترده در صحنه های رویایی سلطنتی چینی نشان داده شده است. Reishi نیز به طور گسترده ای در شرق به عنوان یک طلسم برای محافظت از فرد یا خانه علیه شر استفاده می شود. قارچ در بسیاری از نقاط جهان رشد می کند و در ژاپن عمدتا در درختان آلو است. در اصل، نادر و گران است که اکنون می تواند به صورت مصنوعی کشت شود، که باعث می شود بیشتر قابل دسترس و مقرون به صرفه باشد. این قارچ و میسلیوم آن حاوی استروئید، لاکتون، آلکالوئید، پلی ساکارید و تریپرپن هستند. از نظر فارماکولوژیک، تعدادی از پلی ساکارید های محلول در آب، فعالیت های ضد تومور و ایمن سازی را نشان داده اند. حداقل 100 تریترپن محلول در محلول الکلی از جمله تریترپروئید های لانواستن بسیار قوی اکسید شده مانند اسید هیدوریک، گنودرنیک، لووتیس و گرانولوسیدیک شناخته شده اند. این تریترپروئید ها نشان داده اند که دارای خواص ضد فشار خون و همچنین ضد حساسیت هستند.