دوشنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۷، ۱۰:۰۷ ق.ظ |
mehdi mehdi |۰ نظر
گانودرما لوسیدوم و گونه های مرتبط دارای طولانی ترین کاربرد تاریخی برای اهداف دارویی می باشند که از حداقل چهار هزار سال پیش شروع شده اند (Zhao and Zeuny، 1994).
در ژاپن آن را Reishi یا قارچ (10،000 ساله قارچ) نامگذاری می کنند و در چین و کره نیز به طور مثال لینگ چو، لینگ چی و لینگ ژی (قارچ جاودانگی) نامیده می شود. این قارچ در هنرهای باستانی ژاپنی، کره ای و چینی و به طور گسترده در صحنه های رویایی سلطنتی چینی نشان داده شده است. Reishi نیز به طور گسترده ای در شرق به عنوان یک طلسم برای محافظت از فرد یا خانه علیه شر استفاده می شود. قارچ در بسیاری از نقاط جهان رشد می کند و در ژاپن عمدتا در درختان آلو است. در اصل، نادر و گران است که اکنون می تواند به صورت مصنوعی کشت شود، که باعث می شود بیشتر قابل دسترس و مقرون به صرفه باشد. این قارچ و میسلیوم آن حاوی استروئید، لاکتون، آلکالوئید، پلی ساکارید و تریپرپن هستند. از نظر فارماکولوژیک، تعدادی از پلی ساکارید های محلول در آب، فعالیت های ضد تومور و ایمن سازی را نشان داده اند. حداقل 100 تریترپن محلول در محلول الکلی از جمله تریترپروئید های لانواستن بسیار قوی اکسید شده مانند اسید هیدوریک، گنودرنیک، لووتیس و گرانولوسیدیک شناخته شده اند. این تریترپروئید ها نشان داده اند که دارای خواص ضد فشار خون و همچنین ضد حساسیت هستند.
این قارچ دارای خواص دارویی متعددی است که بستگی به مرحله و محیط رشد آن دارد (جونگ و بیرمنگام، 1992، لیو، 1999). به طور سنتی، به طور گسترده ای در درمان هپاتوپاتی، هپاتیت مزمن، نفریت، فشار خون بالا، آرتریت، نوراسترین، بی خوابی، برونشیت، آسم و زخم معده مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعات علمی تایید کرده است که مواد استخراج شده از قارچ می تواند فشار خون، کلسترول خون و سطح قند خون را کاهش دهد و همچنین مانع از تجمع پلاکت ها شود.
عصاره Reishi در کاهش بیماری های متعدد و همچنین در درمان دیستروفیک میتونی بسیار موثر بوده است. چندین ماده بیوشیمیایی مهم مانند پلی ساکارید ها، پروتئین ها و تریترپروئید ها با عملکرد ایمونوژنتوئید قوی، از گونه های Ganoderma spp جدا شده اند. اثرات اصلی مدولاسیون ایمنی این مواد فعال عبارتند از متیوژنز و فعال سازی سلولهای اثر گذار ایمنی مانند سلول های T، ماکروفاژها و سلول های قاتل طبیعی که در نتیجه تولید سیتوکین ها، از جمله اینترلوکین، فاکتور نکروز تومور به عنوان عامل ضد سرطان و ضد التهاب همراه با خواص ایمنی آن است (Wang et al.، 1977). در حالی که طیف گسترده ای از درمان های سنتی پزشکی با این قارچ هنوز با استانداردهای علمی مدرن به اثبات نرسیده است، آنها در خاور دور و ایالات متحده آمریکا گسترده (Chang، 1995، 1999، Chen and Miles، 1996) مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به طعم تلخ و ساختار غلیظ شده (که اغلب به صورت ظاهری مشابه چوب لاک زده است) این یک قارچ خوراکی نیست، اما در شکل استخراج شده از آب گرم، در سراسر جهان در قرص موجود است،
مهمترین خواص دارویی این قارچ
•ضد درد
• فعالیت ضد حساسیت
• اثر پیشگیری از برونشیت، القاء بازسازی اپیتلیوم برونش
• ضد التهابی
• ضد باکتری، ضد استافیلوکوک، استرپتوکوک و باسیلوس پنومونیه (شاید به دلیل افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن)
• آنتی اکسیدان، با حذف رادیکال های آزاد هیدروکسیل
• فعالیت ضد تومور
• اثر ضد ویروسی با القا تولید اینترفرون
• کاهش فشار خون
• افزایش تسریع در سلول های خونی مغز استخوان
• کاهش فعالیت سطوح کلسترول سرم بدون تری گلیسیرید، افزایش متابولیسم قلب حیوانات هیپوسیک و بهبود همودینامیک عروق کرونر
• افسردگی مرکزی و اقدامات آنتی کولینرژیک محیطی در سیستم عصبی اتونومیک باعث کاهش اثرات کافئین و آرامش می شود.
• فعالیت سلول های قاتل طبیعی (NK) در آزمایشگاهی در موش ها.
• خواص ضد انعقادی و عصبی در میکروسکوپ مطالعات
• ایمونوپنتتیسم عمومی
• فعالیت ضد HIV در محیط آزمایشگاهی و in vivo
• بهبود عملکرد آدرنوکورتیک
• افزایش تولید اینترلوکین-1 توسط ماکروفاژهای پروتئینی چربی در آزمایشگاهی
• افزایش تولید اینترلوکین-2 توسط اسپلنوسیت های موش در شرایط آزمایشگاهی
در مورد خواص ضد سرطانی و افزایش تقویت سیسم ایمنی بدن در مقالات بعد مفصل توضیح داده خواهد شد.